Dünya işlerinin ebedi saadetteki iyi sonuçları düşünüldüğünde insanların tüm işleri ahiret hesabına geçebilir.  Bu şekilde amellerini ebedileştiren bir mümin için;

hastalıklar ve musibetler, birer “menfî ibadet” olurlar.

Onlara sabır ve tahammül etmek,

kimden geldiğini bilerek şikâyet yoluna gitmemek,

çaresi olan bir müşkilin halli için sebeplere teşebbüs ettikten sonra Allah’a tevekkül etmek,

mü’min için, bu dünyayı bir saadet diyarı haline getirir.

Dünyanın keder ve elemleri İnsanın kalbini ebedî âleme çevirmeleri, günahlara keffaret olmaları, sabredenlerin derecelerini artırmaları yönüyle, mü’min için ayrı birer rahmet vesilesidirler. Dünya hakikî zevk yeri değil, bir imtihan meydanıdır. Bu meydanda, bir takım nimetleri tatsak bile, alınan lezzet ondan ayrılmanın elemi yanında çok küçük kalıyor.

Öte yandan, dünya nimetlerine kavuşmak için büyük gayretler gösteriliyor. Çekilen sıkıntılar aylarca sürdüğü halde, alınan lezzet birkaç dakika yahut birkaç saat kadar kısa kalıyor. Bu yönüyle de bir üzüm yedirmenin bedeli yüz tokat oluyor.

Dünya lezzetlerini acılaştıran en büyük hâdise, ayrılık ve ölümdür. Meselâ, gençlik ve sıhhat iki büyük nimettir, bütün lezzetlerin de kaynağıdır. Lakin bu iki nimet en fazla yirmi otuz yıl sürüyor, sonra yerini yaşlılığa ve hastalığa bırakıyor. İhtiyarlık ve hastalık dönemlerinde çekilen acılar ve sıkıntılar yanında gençlikte tadılan zevkler bir üzüm yemek kadar küçük kalıyorlar.

Elem ve kederin iki farklı şekli vardır. Birisi imansızlıktan veya iman zayıflığından ortaya çıkar. İnanmayan ve gaflete dalan insanlar bu elem, kederin üzüntülerini eğlencelerle ve sefahet ile örtmeye çalışıyorlar. Ölümü ve ebedi azabı düşünmemek için içki, uyuşturucu, kumar gibi gayr-i meşru şeylerle akıllarını uyutuyorlar, uyuşturuyorlar.

Elem ve kederin bir başka şekli ise, kâmil müminlerde görülür. Onlar nefislerini, gaflet ve günahlardan korumak için , “Lezzetleri acılaştıran ölümü çok zikrediniz.” hadîs-i şerîfine uyarak ölümü çokça hatırlar ve bütün güçleriyle ölüm ötesine hazırlanırlar. Ebedi saadet için yatırım yaparlar. Ölmeden önce kendilerini hesaba çeker, emaneti hakiki sahibine teslim edinceye kadar nefisleriyle mücadele ederler.

Hülasa Allah bizi “Lezzetleri acılaştıran ölümü çok zikrediniz.” manasını tam anlayan kullardan eylesin. Amin.