Bu kesinlikle destansı bir hikâye,titreşimsiz dengeli birbirini çevreleyen ve asla kesişmeyen sonsuz bir özlem, fısıltıları sinsice zamanın efendisine atfeder gibi, öylesine kendinden emin ki keskin ,irdeleyici. Seslerini alçak tutmalari,kime ne hissettirmesi ve hangi duyguların uyandirilması gerektiğini çok iyi biliyorlar,etkileyici..

Hepsi birbirinin aynı altı kişi ,bazan dört kişi,iki kişi,tek kişi yakıcı,iri koskoca masmavi gözleri parlak aşırı beyaz daimi gülen yüzleri varla yok arası gidiş gelişleri tarifsiz kokuları, kusursuz bir beste gibi,herkesin duyduğu ancak kalbten yönelenlerin işittiği bir beste..

Nereye kök saldIkları asla belli değil ,hesaplari hiç şaşmayan alemin devriyeleri. Bildigim tek şey kalem onlarda ve hikaye de sensin. Onlarla görüşmeye hayat mı engel, zaman mı anlayamadim .Anladığım dopdolu geldiğimiz bu dünyadan, bomboş gidiyoruz.

HAYIRLI CUMALAR dilerim