Yıl 1997-98 sezonu hani şu unutulmaz küme düşmekten Van deplasmanında kurtulduğumuz sezon.
Benim gazetecilikte ilk yıllarım heyecanım, adrenalim üst düzeyde. Düşünün boynumda fotoğraf makinesi , elimde not defteri takım nerede ben orada. Antreman, kamp, deplasman, yöneticiler, teknik adamlar, belediye, kırkayaktaki atmaz inşaat arasında röportajlar, resimler, haberler Bedrettin abi, Gürbüz Balo ile birlikte inanılmaz işler çıkartıyoruz.
Bazen 20 saat otobüsle İstanbul deplasmanı, çoğu zaman Bedretttin abinin arabası ile maçı izle, resim gönder, maçtan notları ve köşeyi yaz sonra tekrar atla otobüse dön Gaziantep'e.
Batmanlı Mehmet'in eşi Adana'da kaza geçiriyor ve ben duyuyorum otobüsle hastaneye gidip, resimleri çekiyorum, sonra gazete dağıtım şirketinin kamyonunun kasasında sabaha karşı gaziantepe geliyorum.
Tek resimler ve haberler bizde inanılmaz keyifli bir duygu, bunun parasal karşılığı yok.
Gelelim sabatojcılara ;
Gaziantepspor kadrosu harika, kaliteli, parasal sorun yok, taraftar desteği üst düzeyde, basın arkasında, başkan Celal Doğan ve yönetici arkadaşları antreman, deplasman yanlarında ama bir türlü saha sonuçları gelmiyor ve takım sahaya çıktığında en kaliteli dediğimiz isimler bırakın mücadeleyi, koşmayı yürüyorlar.
Kayserispor ile çekişiyoruz ve en önemli maçımız deplasmanda onlarla, Gaziantepspor taraftarı Kayseri'ye akın etti inanılmaz bir atmosfer var. Bizde ekip olarak otomobil ile Kayseri'ye gittik. Hava soğuk, yollar kar ve buz. Maç başladı yağmur, kar hepsi bizim ve taraftarın üzerinde ama sahadaki Gaziantepsporlu beyzadeler yere bile düşmüyorlar. Mağlup olduk ve beş maç kala aradaki puan farkı tam yediye çıktı.
Bizde maç sonrası bir taraftan kar, don ve yağmur ile gece yarısı Gaziantep ve gazeteye geldik o zaman böyle internet, foto teknolojileri yok. Tüm ekip bizi bekliyor. Sabaha karşı gazeteyi bitirdik ve şu manşeti attık.
" Kayseri'de lige havlu attık "
Ben eve gittim, uyumuşum. Şimdiki gibi cep telefonu filan yok. Öğleye doğru gazetenin arabası eve geldi, zili çalıyor. Uyandım hayırdır dedim. Kenan abi başkan Celal Doğan gazetede sizin spor servisini bekliyor dedi.
Ben ve ekibimiz Bedrettin Ay ve rahmetli Gürbüz Balo, Ömer Akyılmaz hoca ile beraber oturduk. Başkan Celal Doğan ile birlikte uzun bir istişare yaptık, konuştuk, kendileri yaptıklarını ve yapacaklarını anlattı, bu kalan beş maçtaki yol haritalarını açıkladı bazıları bizde off the record kalacakları öğrendik.
Ve " Kenan sen ve arkadaşların şunu iyi bilin. Biz lige havlu atmadık, adımın Celal Doğan olduğu kadar ligde kalacağımıza inancım tam, sizde inanın dedi ve takıma inanılmaz bir primi bizim gazetemizde açıklayarak gitti.
Ertesi gün işte sabotajcılar diye manşetten dört futbolcunun ismini attık. Onların ismini şimdi anmayalım.
Sonra Kaleci Ömer, stoper Faruk, Ramazan, Cihat gibi takımın önemli isimleri ile gazetede buluşup röportaj yaptık ve takımı, şehri, taraftarı yeniden havaya soktuk.
Ben o manşetten sonra tesislere gittim takım antremanını izlerken, bu manşetten rahatsız olan isimler antremanı bırakıp tehditler savurdu, üzerime gelmeye çalıştılar araya girenler, karşılıklı tehditler, hakaretler havada uçuştu.
Ben hiç korkmuyordum, çünkü bu takım ve bu şehir için bir savaş veriyordum.
Pazar günü maça gittik, basın trübününe oturduk. Bir ara trübünler inanılmaz tezahüratlar yapıyor ismim bir yerde geçiyor ama anlam veremiyorum. Basın trübünündeki arkadaşların kimisi gülerek, kimisi tebessümle bana bakıyor. Sonra anladım ki bu sabotajcı diye yazdığımız futbolcuların beslediği kesim bana " Sabahı alana Kenan Yücel B....." diye tezahürat yapıyor.
İnanılmaz bir durum ve demorolize oldum, allahım biz ekip olarak bu şehir için savaşırken, bunu hak edecek ne yaptık deyip koltuğuma gömülürken duayen isimlerden bir kaç tanesi yanıma geldi ve kalk ayağa ne güzel herkes sana tezahürat yapıyor, demek ki sen aslanlar gibi görevini yapıyorsun, keşke bizede yapsalar bu her gazeteciye nasip olmaz deyip beni onore ettiler.
Ve o sabotajcı grup kadro dışı kaldı kalanlar aslanlar gibi son beş maçta şehirle birlikte savaşarak 13 puan alıp kümede kalırken, ben ve ekip arkadaşlarımız Van'da gözyaşları içerisinde kümede kalmayı kutlarken başkan Celal Doğan bizim yanımıza gelerek " gördünüz mü havlu atmadık, attırdık, inandınız bize teşekkürler " deyip hep birlikte kucaklaştık.
Güzel günlerdi beee, devamı gelecek inşallah Erdoğan Arıcalı, Zengalı inanılmaz anılar....