Birkaç gündür telefonlarım “Amigo Hacı vefat etti, duymadın mı?”, ”Bir iki kelam da sen etsen” diye susmadı. Yazarım... Yazmasına da nasıl yazsam ki..!

Kolacı Bayram’a, Amigo Şükrü’ye, “Bırakmayın::!, Gevşemeyin.!” Diye hançeresini parçalayan Kalıpçı Mamed’e gösterilmeyen vefayı mı anlatayım…

Gaziantep futbolunu Avrupa’da defalarca temsil ettirme, ligde üst sıralarda tutan, Türk futboluna yüzlerce genç yetenek kazandıran, 4-3 lük FB maçını kast ederek futbolcuların rezilliği nedeni ile Celal Doğan’a “Şike yaptı” densizliğini yapanları mı yazayım…

Gaziantepsor’u kendi şirketinden daha özenli yöneten Saip Konukoğlu’na “Bakkal defteri tutuyor” diyen, takımımızı iki kez süper lige çıkaran Konukoğlu ailesine, protokol tribünden “İstifa” diye bağıranları mı söyleyeyim…

Amigoların gösterdiği özveriyi küçümseyen, onların emeklerini yok sayan, verdikleri üç beş kuruşu dillerine dolayan yöneticileri mi ifşa edeyim…

Yirmi yıldan fazla programına destek verdiğim, sadece içtiğimiz su ayrı giden insanın son yaptıklarını nasıl içime sindirdiği mi söyleyim.

Futbol dünyasındaki vefasızlıkları anlat anlat bitmez be kardeşim...

Amigo Hacı efendiliği, sakinliği ve birleştirici tavrı ile lider di. Nur içinde uyusun. Hacı’nın yanında Mahmut’ta, Reşit’te yeni yetme amigo tayfalarından ayrı bir stile sahiptir. İnsanların en kötü huyu yaşarken göstermedikleri sevgiyi, timsah gözyaşı döküp mezar başında göstermeleridir.

Bu ancak Vicdanlarını yıkamaktır.