Gaziantep Havaalanı’nın temelleri, 1940’lı yıllarda halkın kendi imkânlarıyla atıldı. O dönem Gaziantep’in ne modern karayolu ne de aktif demiryolu bağlantısı vardı. Şehir, dış dünyayla kopuk hale gelmişti.
İşte tam o yıllarda, dönemin önde gelen Gazianteplileri bir araya gelerek “Gaziantep’e bir havaalanı kazandıralım” fikrini ortaya attı.
Bu fikir, yalnızca ulaşım değil; aynı zamanda Gaziantep’in taze fıstık ve yaş üzüm ihracatını artıracak bir ekonomik atılım olarak görülüyordu.
Gaziantep halkı imeceyle para topladı, pist 1944’te açıldı
Gaziantep’in öncü sanayicilerinden merhum Cemil Alevli’nin büyük çabalarıyla bir yardım komisyonu kuruldu ve yaklaşık 120 bin lira toplandı.
Türk Hava Yolları yetkilileriyle yapılan görüşmelerin ardından, Oğuzeli’nin Sazgın Köyü yakınlarında bir arazi tespit edildi.
Ve halkın desteğiyle toprak pist çok kısa sürede tamamlandı.
15 Ekim 1944’te Gaziantep Havaalanı resmen hizmete açıldı.
Ancak pistin toprak olması nedeniyle, havaalanına sadece küçük DC-3 tipi 24–28 kişilik uçaklar iniş yapabiliyordu.
Uçuşlar sadece yaz aylarında, haftada birkaç kez Adana, Ankara ve İstanbul’a yapılabiliyordu.
Gaziantep Havaalanı için 24 yıl süren mücadele
Zaman geçtikçe, devlet desteği yetersiz kalınca Gaziantepliler’in ilgisi azaldı.
Ancak şehir, pes etmedi.
Gaziantepli yöneticiler yıllar boyunca Ankara’da girişimlerini sürdürdü ve nihayet 1968’de havaalanının beton pist ihalesi yapıldı.
Gecikmelerin ardından ikinci ihale 1972’de gerçekleşti ve tam 24 yıl sonra, 11 Eylül 1976 tarihinde Gaziantep Havaalanı beton pistle yeniden faaliyete geçti.
Gaziantep’in havacılıkta yükselişi: Halktan doğan bir başarı hikayesi
Gaziantep Havaalanı, halkın iradesiyle doğan, sabır ve kararlılıkla büyüyen bir başarı öyküsü olarak Türk havacılık tarihine geçti.
Bugün yüzbinlerce yolcunun kullandığı bu alan, aslında Gazianteplilerin 1940’larda başlattığı bir imece ruhunun eseridir.
Gaziantep sadece sanayide değil, havacılıkta da kendi kaderini kendi yazan şehir olmuştur.
Not: Asım Mıhçıoğluna Saygılar...