Futbol güzel zevkli bir oyun aslında, benim en çok keyif aldığım bu maçlara olan tutkum ve aşkımdır. Gaziantepspor'un rahmetli olmasından sonra bazen artık şu maçlara gitmeyeyim diyorum ama yaşadığım kentte bunun dışında pek alternatifim yok, bir de spor yazarı çizeri olunca. Rakip Eskişehir olunca istikamet Gaziantep Arena stadyumu!
***
Rakip Eskişehir, para pul yok, her hafta 20-30 bin taraftarına oynayan efsane takım. Ancak o efsaneden geriye kalan tek şey, forma, şehir, ruh ve inanç. Fuat Çapa ve futbolcuları canla başla ligde kalmaya çalışıyor.
Hafta içinde Mehmet Altıparmak kaptan değişikliğine gitmiş, kulüpte cadı kazanı kaynıyor anlaşılan. Kaptan Sow sahada, yenilerden Uğur Aslan, Mücahit, Kenan Özer, Bjarnason, Erhan forma şansı bulmuş. Sahada atmosfer iyi ancak oyunan iyi başlayan Eskişehir tüm hatları ile kanat akınları ile oyunun başında Gazişehir kalesini abluka altına aldı. Ne oluyor diye bakışıyoruz.Â
Dün Gazişehir Eskişehirspor'u yenseydi aslinde çok övünmeyecektik. Normal karşılayacak ve iddiadan uzaklaşmak için Osmanlı deplasmanını bekleyecektik. Eskişehir takımını asla küçümsemiyorum ancak yenmekle de futbol devi olmayacağımızı biliyorum. Ama yenemedik.
Beraberliği bile zor kurtardık. Eskişehir'in net yüzde 100'lük net ol pozisyonunda senin kendi sahanda bir net pozisyonun bile yok, kanat akının, ceza sahası içinde tehlike yarattığını net pozisyonun bile yok. Yat kalk kalecin Günay'a dua et, seni dün hezimetten kurtardı. Ben şahsen 1-1 ilk sonuca sevindim. Farklı yenileceğine hiç olmazsa bir puan kurtarabildik. Buna da eyvallah ! Musa Sow'dan gol bekledik umutla, atamadı, sahada bile göremedik. Top ayağına kaç defa değdi, kafasına, birkaç defa tesadüfi eseri yaklaştı o kadar. Gökhan, Kenan, Oğulcan gol bekledik, boşuna. Bir türlü galibiyete golüne kavuşamadık. Son dakikaya kadar ümidimizi korduysak oda işe yaramadı. Eskişehir son 5 dakikada net 2 gol pozisyonundan faydalanamadı.Â
Â
*****
Gol atacak motivasyona ulaşabilmek için, bizim takımın ille bir gol yemesi gerekiyordu o maçta. Öyle olunca, beraberliği öp de başına koy. Bir penaltı kazanmasak Gökhan'da atamasaydı, bu sonucu yakalamak bile zor olacaktı inanın. Reklamlarda ki gibi hani; Beraberlik golünün ardından bir gol daha hayaline girdim ama boşuna beklemişim.
Sow, uzaklardan koşarak gelecek, orta alandan derinlemesine gelen topla buluşacak ceza alanına girecek, herkesin şaşkın bakışları arasında , topu doksandan ağlara takacaktı. sonra da seyircilere doğru koşacaktı.Onu da boşuna beklediğimi maçın sonunda anladım.Â
****
Hayat tıpkı reklamdaki gibi değil!
Eskişehirspor ile alınan beraberliğe sevinir olduk. Ayıp denen bazı şeyler vardır, bu da onlardan biri.Â
Yerin dibine girdik. Karıncaları incelemek yahut maden çıkarmak için değil, utancımızdan!
Bi Eskişehir'e bak bir de Gazişehir kadrosuna bak. Bir eli yağda bir eli balda Gazişehir, diğer yanda çoluk çocuk, ligde kalmak için var gücüyle, ruhuyla inancıyla mücadele eden Es Es.. Böyle takımdan zor bela bir puan kurtaran Gazişehir Fk ise milyon dolarla anılıyor.Â
Milyon lira, milyon dolar boşalır, ama sonuç hezimet.Â
Gelde kafayı vuracak taş arama ! Denizli, Osmanlı, Ümraniye, Altınordu, Hatay!Sıralamaya bak hizaya gel konuş. Nereden nereye geldik, gel de üzülme.Â
Biz utanmayalım da kim utansın ?
Eskişehirspor takımındaki oyuncular, kendilerine yaraşır şekilde oynadılar.Â
Hırsla, azimle, inançla, küçük ama inançlı bir takım olmanın getirdiği yırtıcılıkla. Tam Eskişehir gibi.Â
Ya bizimkiler nasıl oynadı?Â
Aynen Mal gibi !Â
Sahada asaletten yoksun kişiliksiz bir futbol! Bu kadar paraya, pula yazık! Sahada gezinen futbolcular. Tribünde üzülen düşünen Gaziantep için Gazişehir için varını yoğunu harcayan Adil Konukoğlu başkan. Yazık!
Bu Gazişehir, bu ruhla, bu kafayla, bizim 'Zincirli Bedesten' esnaf takımını bile yenemez. Ruhsuz takım diye boşuna söylemiyorum; sahada sadece bedenler dolaşıyordu, kafalar ve ruhlar ise bambaşka bir alemde.