Şöyle nakledilir ki;

İbrahim as, İsmail as ' ın niyetine kurbanı kestikten sonra kalbine bir neşe geldi oğlumu kurban etmeye teşebbüs etmekle ne kadar hoş bir sevaba girdim!..

Vacibulvucut hazretlerinden bir nida geldi.
- Ey HALİLİM ! bütün halk içinde kimi seversin? Ibrahim as ;
Ya Rabbi sen bilirsin. En çok sevdiğim kâinatin efendisi ,en faziletlisi Hazreti Muhammed 'dir.
Tekrar bir hitap geldi.Ey Halilim,
- Muhammed' in evladinimi daha çok seversin, kendi evladinimi?
Ibrahim as cevap verdi. Muhammed aleykümselamın evladini Ya Rabbi. 
Ey Halilim !.
 Onun en sevgili evlatlarını kerbela'da sehit ederler...
İbrahim as bunu duyunca çok müteessir oldu.
Sonra şöyle bir nida işitildi; 
Ey İbrahim!
 kerbela mazlumları için duyduğun teessur, oğlunu kurban edişinin sevabindan daha çoktur..
Ehl-i beyt imamlarindan nakledilir ki;
Kerbela şehitleri için dökülen her damla gözyaşı ,şeref  sedefi içinde bir parlak cevherdir, amel mizanında bir çok günahlar onunla ortadan kaldırılır. Ve yine amel defterlerinden bir çok hata onunla silinir. 
Düşünün ki kerbela şehitleri için üzülmek ne derece ücreti ödenmiş bir amel ve ne derece tesiri görülmüş bir ibadettir.Niyazimiz
Allah'a tevekkül edip teslimiyet yüceliğini gösteren kerbela şehitlerinin şefahatlerinden mahrum kalmamaktir. 

HAYIRLI CUMALAR dilerim.