Ben mesleğe ilk başladığım 1995 yılında tanıştım rahmetli Asım Atmaz ile. O dönemlerde Gaziantep futbolu için çırpınan, Gaziantepli teknik adam ve genç oyuncular için gecesini gündüzüne katan birisiydi. Yıllar geçtikçe rahmetli Asım Atmaz’ı daha iyi tanıdım. O, evladı gibi sevdiği Gaziantepspor’un hep yukarılarda olmasını, gençlerin Asım abisi, teknik direktör adaylarının herşeyiydi. Gaziantep’te çok sayıda futbolcunun yetişmesinde, bir çok antrenörün hiçbir amatör takım bile çalıştırmadan teknik direktör olmasında çok büyük payı vardı. Türkiye futbolunda etkili ve önemli bir isimdi. Onunla birlikte Gaziantepspor, Türkiye’nin en çok futbolcu satan ünvanını almayı başardı. Kurduğu scout ekibiyle taramadığı lig, bilmediği takım ve oyuncu yoktu. 6-7 kişilik teknik direktör ekibiyle nerede genç varsa Gaziantep’e getirdi. Yıldızları parlayan bu oyuncular Gaziantepspor’a inanılmaz paralar kazandırdı. Futbolda Asım Atmaz deyince akan sular dururdu. Çünkü, Asım Atmaz’ın olduğu kulüpte kimsenin yanlış yapma şansı yoktu. Hiçbir teknik direktör kendi istediği futbolcuyu getiremez, teknik direktöre dayalı takım kurulmazdı. Yıllarca Gaziantepspor böyle yaşadı, böyle başarılı oldu. Avrupa Kupaları’na gitti. Büyük emekler verdi ve evladı kadar sevdiği Gaziantepspor’dan istemeyerekte olsa ayrıldı.
Sonrasında, Atmaz’ın kurduğu üçlü piramit yapı yıkıldı. Gaziantepspor, Büyükşehir Belediyespor ve Gaskispor kendi kanatlarıyla uçarken herkes kendi kendine hedef belirledi. Ve sonrasında önce Gaskispor kapatıldı, ardından Gaziantepspor’da çöküş başladı. Yetmedi, Büyükşehir Belediyespor bugünkü Gaziantep FK, daldan dala atladı. Eh.. Durum böyle olunca, temeller sağlam atılmayınca Gaziantep futbolu dibe vurdu. Gaziantepspor paraşütsüz yere çakıldı ve bitti gitti.. Gözbebeğimiz, canımız, ciğerimiz Gaziantepspor’umuz kaybolup gitti. Her gelen vurdu, kırdı ve bitirdi. Son olarak tarihi kupalar çalındı. Yani, Asım Atmaz sonrasında takımlarımız, teknik direktörlerimiz, futbolcularımız ve alt yapılarımız hep kaybeden oldu. Bir ara Türkiye’nin her liginde teknik direktörü bulunan Gaziantep, maalesef şu anda bir teknik direktör bile çalıştıramıyor. Alt yapılar dersen bırak geçmişi, önümüzdeki 15 yılda bile bir tek futbolcu çıkaramayacak duruma geldi. Atmaz sonrasında hazıra konan kulüplerimizin yabancı aşkı tuttu. Sayısız yabancı getiren yöneticiler, alt yapıları ve gençleri unuttular. Hatta alt yapıya karışamıyorlar bile… Bugün gelinen noktaya baktığımızda 36 bin kişilik stadın olacak, ve bir tek takımın olacak. Üstelik, bu takımla şehir arasında uçurumlar olacak. Şehirle takım arasında bütünleşme olmayacak. İşte, Asım Atmaz’ı bundan dolayı unutamıyorum. O dönem herkes öyle bağlıydı ki takımına, “Benim takımım” diyebiliyordu. Maalesef bugün onu söyleyemiyor Gaziantep… İşte Asım Atmaz sonrasında yaşanlar… O nedenle Asım Atmaz’ı anarken yüreklerimiz bir kez daha yandı. Rahmetle, özlemle, saygıyla anıyorum.. Mekanın cennet olsun Asım abi…